به گزارش سرویس طراحی مد آفام نیوز، در این مطالب به تعریف و شکل‌گیری سبک‌ها و صنعت مد در دوره‌های مختلف می‌پردازیم. مد در واقع بازتاب نگرش‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هر عصر است و همچنین می‌توان اینطور تعبیر کرد که مد نقش مهمی در ایجاد و انتقال هویت اجتماعی هر فرد ایفا می‌کند و بیانگر سلائق و اولویت‌های فرهنگی هر فرد به شمار می‌رود. انتخاب قرن هفدهم به عنوان نقطه آغاز نشانگر تاریخی که مد از آنجا پدید آمده نیست بلکه بازتاب البسه به جا مانده و نقطه آغاز شتاب گرفتن تحولات مد است.
دوره‌ی باروک
سبک مد و هنرهای تزئینی سراسر قرن ۱۷ و اوایل قرن ۱۸ طبق سلیقه لویی چهاردهم خشک و رسمی، پر زرق‌وبرق مجلل و تجملاتی بود و طرح‌ها اکثرا بدون شکست و منحنی بودند همچنین پارچه‌ها ضخیم، سنگین و ایستا انتخاب می‌شدند. اواخر سده‌ی هفدهم زنان در مراسم رسمی مانتو به تن می‌کردند و یک رو پیراهنی شکل تاثیر گرفته از خاورمیانه در کنار یک نیم‌تنه گشاد رواج پیدا کرد و رفته رفته تبدیل به لباس شب رسمی سه تکه(کلاه،سینه بند،پیراهن) شد. پیراهن از سر شانه تا لبه آستین برشی یک‌سره داشت و حاشیه‌های دامن در پهلو‌ها جمع می‌شد تا زیر‌دامنی را بلندتر نشان بدهد به همراه یک سینه‌بند مثلث شکل آهار دار و کلاه‌های روبان‌دوزی بسیار بلند.
دوره‌ی روکوکو
این سبک در زمان سلطنت لویی پانزدهم شکل گرفت. روکوکو به لحاظ مقیاس خردتر و ظریف‌تر از باروک می‌نمود. غالب طرح‌ها را منحنی‌های شکل و شکل تشکیل می‌دادند همچنین رنگبندی ها ملایم و زینت‌الات ظریف بودند. لباس شب از (سینه بند،کرست،پیراهن) تشکیل شده بود.سینه بند دست دوزی شده، سرشانه‌های پایین افتاده و چین خورده، پیراهن‌های بلندی که پشت آنها آزاد بود به همراه کرست سه گوش با تزئینات تور که روی سینه‌بند بسته می‌شد و زیر دامنی که از جنس و رنگ متفاوتی بود لباس شب را تشکیل می‌دادند. از مهم‌ترین اتفاقات این دوره ظهور ژوپن در نقش زیر‌پیراهنی بود که به دامن فرم می‌بخشید. در اواخر این دوره شاهد ژوپن‌های بسیار بزرگ و عریض(۳متر) هستیم که این امر باعث شده بود هیچ زنی از هیچ راهی نتواند وارد سالن شود مگر به پهلو و این اغراق مشخصه اصلی سبک روکوکو است. در این دوره پارچه‌های تیره،کدر و سنگین دوره‌ی باروک جای خود را به هارمونی رنگ‌ها و ظرافت در دست‌دوزی و روبان‌دوزی‌ها داد. لوازم و متعلقات ضروری این دوره شامل بادبزن، گل مصنوعی،تکه‌های روبان برای تزئینات کلاه بود.
دوره‌ی شرق گرایی
این سبک در واقع به دنبال ارتباط‌های بازرگانی روبه توسعه، میان اروپا و خاور دور و همینطور استفاده از سبک‌های غیر بومی در طراحی لباس تئاتر، توانست منسوجات، تزئینات الگو و به کل مد سراسر قرن هجدهم را به تسخیر خود در آورد.نفوذ این بیگانه‌گرایی بیشتر از هرچیز در پارچه‌های این دوره خودنمایی می‌کرد و این پارچه‌ها اغلب ابریشم چینی نفیس و رنگارنگ با نقش‌هایی نظیر(گل و شکوفه،پرندگان،سایر گیاهان و جانوران) بود.
پیراهن دوره ی بیگانه گرایی
پارچه‌های نخی گلدار نیز با قیمتی پایین‌تر، اما همچنان با طراحی‌های بسیار خاص چینی، مشتری خودشان را پیدا کردند. پارچه‌های هندی نظیر چیت( پارچه نخی نازکی که با دست نقاشی شده است)نیز در این دوره راه خود را در بازار اروپا باز کردند. مادام دومپادور معشوقه لویی چهاردهم یکی از علاقمندان این نوع پارچه ها بود و اغلب از لباس شب‌هایی از جنس ابریشم به تن می‌کرد.
پیراهن گلدار دوره‌ی شرق‌گرایی
دوره‌ی ناتورالیسم
در این دوره زنان فرانسوی بی‌آنکه مطلع باشند سبک‌های انقلابی را دنبال می‌کردند و کسانی که در زمان روکوکو ژوپن و کرست را استفاده می‌کردند به البسه‌ای از جنس پارچه‌ی نخی ساده و خاکستری رنگ آمریکایی رو آوردند.
پیراهن زمان نچرالیسم
زنان در مناسبت‌های رسمی پیراهن انگلیسی به تن می‌کردند که یقه برگردان ، آستین‌های بلند و دامن چین‌دار داشت و در مقایسه با پیراهن فرانسوی تزئینات و سنگینی کمتری داشت در واقع این پیراهن از کت‌های انگلیسی که مخصوص اسب سواری بود الگو برداری شده بود. در این دوره مردان از کت و شلوار‌ها، چکمه و کلاه های کارآمد و ساده استفاده می‌کردند.
لباس زن در زمان نچرالیسم
دوره‌ی انقلاب
انقلاب فرانسه دلایل متعددی داشت و اما لویی شانزدهم و ملکه‌اش ماری‌آنتوانت بیشترین تاثیر را در این اتفاق داشتند. در این دوره لباسها به منظور نمایش آرمان‌های اجتماعی از حالت تجملاتی و افراطی خارج می‌شود و دولت سعی دارد خود را از اتهام نابرابری طبقاتی همانند رژیم سابق تبرئه کند. به این ترتیب الگوی کلی لباسها ساده شد، پارچه‌های ابریشمی جایشان را به پارچه‌های نخی دادند، زینت‌آلات تجملاتی و سنگین از دور خارج شد .
لباس در زمان انقلاب فرانسه
به دنبال این موج سادگی کارخانه‌های مد و نساجی فرانسوی طرد شدند که در این رابطه بیشترین ضرر متوجه کارگران شد. و اما در اواخر این دوره ایده‌آلیسم جای خود را به سبک دیرکتوار (کلاسی‌سیسم،یونان باستان) بخشید و مردم یک بار دیگر به مدگرایی و مجلات مد علاقمند شدند .
دوره‌ی نئوکلاسی‌سیسم
این سبک که به سبک دیرکتوار معروف بود یک مد معقول،متناسب،ساده و کشیده بود که یونان را منبع الهام خود معرفی کرده بود و بازتابی از تفکر انقلابی و جمهوری خواه تازه بنیان فرانسه بود. لباسها متشکل از (شمیز پیراهن نخی سفید ساده‌ای بود با نامی برگرفته از نوعی زیر پیراهنی، تقریبا نازک و بدن‌نما، آستین‌های چین‌دار کوتاه، یقه دکولته و بسیار گشاد) بود. به دلیلی نازک بودن این پیراهن زنان از یک زیر‌پیراهنی به جای کرست استفاده می‌کردند.
لباس دوران نئلباس نئوکلاسی سیسم
یقه ها اکثرا خشتی و باز بود، دست‌دوزی های ظریف همرنگ با لباس و کفش‌ها تخت، سبک و روباز بود. با توجه به اینکه جیب‌های بزرگ و پرتزئین حذف شدند اغلب زنان وادار به استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای در انواع مختلف شدند. به دلیل هماهنگ نبودن این سبک لباس و آب و هوای اروپا شال‌های کشمیر و پشمی برای زمستان‌ها رواج پیدا کرد. جالب است بدانید اولین بار در این دوره شاهد استفاده از روپوش‌های پشمی ساده و کوتاهی هستیم که امروزه ژاکت نام گرفته است.
کد خبر: ۹۷۰۴۰۶۰۰۶۶
