به گزارش سرویس معماری آفام نیوز، نام پروژه ای خاص است که طراحی آن در سال ۲۰۱۲ توسط زاها حدید طراحی و در سال ۲۰۱۶ در نمیشگاه شهر سفید میلان اجرا و به نمایش گذاشته شد. در این حجم سازی با استفاده از کامپیوتر و پرینتر سه بعدی طرح به صورت کانسبت در ابعاد واقعی اجرا و برای نمایش آماده گردید. چاپگر ( پرینتر) سه بعدی یکی از فناوری های نوظهور است و این قابلیت را ایجاد می کند که هر گونه جسم سه بعدی را با هر نوع پیچیدگی تولید کند و برای این کار لازم است تنها شکل مورد نظر در یکی از نرم افزارهای سه بعدی ساز طراحی و بعد آن را با متریال های مختلف چاپ کرد. تمامی سازندگان و تولیدکنندگان صنعتی برای تست محصولات خود، نیاز به پیش تولید آن به منظور تکمیل و برطرف نمودن نقص های احتمالی دارند. امروزه چاپ سه بعدی این امکان را فراهم کرده که در کوتاهترین زمان، کم ترین هزینه و صرف نظر از پیچیدگی های نمونه، پیش تولید را انجام دهند. برای این کار فرآیندهای مختلفی از چاپ سه بعدی وجود دارد که هر کدام از آنها در صنایع مختلف استفاده می شود و برای چاپ نمونه به وسیله هر کدام از این فرایندها نیازمند مدل سه بعدی نمونه، توسط نرم افزارهای سه بعدی سازی مانند CAD و یا اسکنرهای سه بعدی هستیم. اساس کار این چاپگرها این است که فایل سه بعدی توسط نرم افزارها به لایه های مجزا تفکیک شده و توسط پرینتر قابل خواندن می شود سپس چاپگر به طراحی و ساخت لایه ها پرداخته و در نهایت نمونه مورد نظر ساخته می شود. فنآوری های متفاوتی از چاپ سه بعدی هستند که هر کدام با مواد اولیه مخصوص عملیات چاپ را انجام می دهند. این مواد می توانند از جنس پلاستیک، فلز، سرامیک و… باشند. درحال حاضر بیشترین کاربرد بازار جهانی از مواد پلاستکی است که معمولاً ABS و PLA مناسب ترین آنها هستند.
تفاوت تمامی پرینترهای سه بعدی در تکنولوژی و مواد مصرفی آنها است که آنها را از هم متمایز می کند. به عنوان مثال برخی پرینترهای سه بعدی بر پایه پودر (نایلون، پلاستیک، سرامیک و فلز) که با استفاده از یک منبع حرارت نوری (لیزر) ذوب شده و سپس جامد می شوند و شکل نمونه مورد نظر را می گیرند عمل چاپ را انجام می دهند. در برخی دیگر رزین های پلیمری با استفاده از لیزر لایه به لایه سفت و سخت شده و شکل جامد به خود می گیرند. (این لایه ها بسیار نازک هستند). جهش قطرات ریز از مواد به سطح پلت فرم نیز که بیانگر تکنولوژی جوهر افشان در چاپ دو بعدی هستند، در چاپ سه بعدی به عنوان تکنولوژی جهش چسب شناخته می شوند. رایج ترین این تکنولوژی ها، روش FDM است که در آن مواد اولیه از جنس پلاستیک ABS و یا PLA به صورت رشته ای از طریق نازل دستگاه عبور کرده و پس از گرم شدن عمل لایه سازی را انجام می دهد از آنجا که چاپ سه بعدی امکان ساخت مستقیم و دقیق قطعات را فراهم می کند می توان با این تکنولوژی اشیاء پیچیده و با قابلیت های بسیار بالا را بدون نیاز به مونتاژ و در کمترین زمان تولید کرد. با این حال یکی از مهمترین نکات اساسی تولیدی موفق با این دستگاه، طراحی بسیار دقیق نمونه ها می باشد و غیر از این عملیات مهم، آماده سازی فایل و همچنین تبدیل آن می تواند پیچیده و زمان بر باشد به ویژه برای قطعاتی که در طول فرآیند ساخت بسیار پیچیده هستند.
زها حدید:
زَها حَدید (زاده ۳۱ اکتبر ۱۹۵۰-درگذشته ۳۱ مه ۲۰۱۶) معمار برجسته عراقی-بریتانیایی در سبک واسازی بود. اغلب آثار وی انعکاس آمیزهای از ساختمانسازی، زمینشناسی و مناظر اطراف است. آثار و طراحیهای وی با حرکت و جریان داشتن، ضمن پیروی از هندسه نااقلیدسی، نظم جدیدی را در فضا ایجاد میکنند. معماری زها حدید را میتوان تلاش برای ایجاد پلی میان مدرنیسم متقدم و عصر دیجیتال دانست. حدید در سال ۲۰۰۴ نخستین زنی بود که به دریافت جایزه معماری پریتزکِر نائل آمد. او در طول دوران فعالیت حرفهای خویش حدود ۹۵۰ پروژه را در ۴۴ کشور به اجرا درآورد. مجله فوربز در سال ۲۰۰۸ او را به عنوان شصت و نهمین زن قدرتمند جهان لقب داد.
زندگینامه
زها محمد حدید در بغداد به دنیا آمد. پدرش محمد حدید از بنیانگذاران حزب دمکراتیک ترقیخواه عراق و در سالهای ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۰ وزیر دارایی عراق بود و مادرش وجیهه الصابونجی متعلق به خانوادهای متمول از شهر موصل بود. زها دوران دبیرستان را در مدرسهای که راهبههای کاتولیک فرانسوی در بغداد اداره میکردند، تحصیل کرد و پس از آن که مدت کوتاهی در سوئیس و انگلستان بود به خاورمیانه بازگشت و تحصیلات دانشگاهی خود را در بیروت پی گرفت. زها مدرک ریاضیات خود را از دانشگاه آمریکایی بیروت اخذ کرد و سپس برای تحصیل در مدرسه معماری لندن (AA) راهی لندن شد. او بعد از فارغالتحصیل شدن از دانشگاه با استاد اسبق خویش رم کولهاس در دفتر معماری او. ام. ای به کار مشغول شد و در سال ۱۹۷۷ عضوی از آن شد. در سالهای نخست فعالیت حرفهای طرحهای حدید اگرچه جلب توجه میکردند، اما به دلیل این که غیرقابل ساخت تشخیص داده میشدند، به مرحله اجرا نمیرسید. در سال ۱۹۷۹ دفتر مستقل خود را در لندن ایجاد کرد و در همان سالها در مدرسه معماری لندن (AA) به تدریس مشغول بود. زها حدید برنده مدالها و جوایز متعددی شده بود، از جمله «مدال سلطنتی معماری» در بریتانیا و جایزه بهترین طرح معماری سال ۲۰۱۵ که برای طراحی یک مجموعه فرهنگی در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان دریافت کرد. طی ۱۶۷ سال، زها حدید نخستین زنی بود که مدال سلطنتی بریتانیا را دریافت کرد. او پیشتر در سال ۲۰۱۲ لقب تشریفاتی بانو (به انگلیسی: Dame) را از ملکه بریتانیا دریافت کرده بود. زها حدید هیچگاه ازدواج نکرد و بچهای نداشت.
در دنیای شرق به خصوص خاورمیانه که در زمینه معماری نوین، فاصله هایی با معماری پست مدرن غرب دارد، پدیده ای به نام زاها حدید ظهور کرد که دنیای معماری را با طرح های افسانه ای خود مسحور ساخت. کم تر کسی فکر می کرد که از خاورمیانه، معماری ظهور کند که دنیای معماری نوین را تحت تاثیر اندیشه های خلاق و ذهن ماورایی خود کرده و طرح هایی را در عرصه معماری اتود بزند که دنیای هنر و معماری را شیفته و محسور کند. زاها حدید، بانویی عراقی- بریتانیایی، ظرف دو دهه اخیر، با طرح های جالب و تحسین برانگیزش، سبک جدیدی را به معماری مدرن هزاره سوم تقدیم کرد. زاها حدید در سن شصت و پنج سالگی در میامی آمریکا درگذشت، اما طی دو دهه دنیای معماری مدرن را با طرح های نوآورانه جذاب و خیره کننده دست خوش تغییر سبک کرد.
سلبریتی عرصه معماری با بیش از ۱۱ میلیون نتیجه و تصویر که در اینترنت از وی به یادگار مانده است، شخصیتی نیست که بتوان در یک گفتار به درصدی از خلاقیت های وی در دنیای معماری اشاره داشت. شرکت زاها حدید تا کنون بیش از نهصد پروژه را توسط چهارصد کارمند خود در بیش از ۴۰ کشور دنیا طراحی کرده است. دفتر مرکزی شرکت در لندن قرار دارد. وی را استاد ساختار شکنی یا واسازی (Deconstruction) در عرصه معماری می دانند که طرح هایی مبتنی بر معماری منظر، ساختمان سازی و درکی واقع بینانه از مختصات زمین بود. انتقادات البته به طراحی های زاها بسیار است. اسماعیل ارجمندی در مشرق نیوز درباره این ساختار شکنی معتقد است: «دیکانستراکشن زاییده ذهن ژاک دریدا، فیلسوف پست مدرن فرانسوی است. شاید هیچگاه معماری را به اندازه این سبک، به یک گرایش فلسفی نزدیک نبینیم. فلسفهای که ایهام، آشفتگی، ابهام، دوگانگی، عدم ثبات، تزلزل، فریب و عدم سودمندی را در پی دارد و شاید یکی از همین تناقضها و دوگانگیهای معماری زاها حدید، برنتافتن زمینهگرایی پستمدرن باشد!
چراکه اندیشه پستمدرنیسم، اساسا زمینهگراست و این تناقض وجود دارد که چرا زاها حدید که در تمام اقلیمها و قارهها طراحی کرده، همه بناهای او شبیه یکدیگرند و تابع تفاوتهای اقلیم و بوم و فرهنگ مناطقی که در آن به معماری پرداخته، از شرق تا غرب عالم نیستند و بنایی که در کامبوج می سازد، همانگونه طراحی می شود که در قلب نیویورک!» در اکثر طرح های زاها، آن چه از همه بارز تر هست، عنصر تحرک و داینامیک بودن به شمار می رود که بیننده را مجذوب خود کرده و سازه ای غیر ایستا را به ذهن هر رهگذری منعکس می کند. زاها را می توان استاد خلق نقش هایی مبتنی بر هندسه نا اقلیدسی در فضا دانست که گویی ذهنی اسطوره گرا، آن ها را در خیال، نقش زده و روی کاغذ جلوه داده است و ما در عمل مشاهده می کنیم. زاها تلاش کرد که در طرح های معماری خود، به دو عنصر تلفیق معماری مدرنیسم و عصر دیجیتال توجه کند و طرح های خود را بر اساس سبز گرایی در ساختمان سازی (Green construction) بنا کند. مقوله ای که نهایت خلاقیت و استعداد هنری زاها را بر همگان آشکار ساخت. گفته می شود که طرح های زاها به این دلیل جالب بود که ما را از طرح های سنتی دور می کرد. از طرح هایی که همیشه دیده بودیم. طرح های مبتنی بر معماری سده های گذشته. به همین خاطر هست که می توان گفت که راز موفقیت معماری تندیس گرا، تلاش مهم و خلاقانه برای دور کردن ذهن ها از آشنایی ها هست.
بهره گرفتن از ذات مجسمه سازی در هنر معماری، هنر موفقیت زاها حدید به شمار می رود. هنری که وی بعدها با ساخت لوازم خانگی الهام گرفته شده از طبیعت و سیالات، ان را به عرصه ظهور رساند و نمونه ای از آن را در ادامه این گفتار مشاهده خواهید کرد. زاها توانست پدیده ای غریب و عجیب را در معماری خلق کند و انسان عصر دیجیتال را به ماورای مرز هایی که در ذهن خود از معماری تجسم می کرد، انتقال دهد. جذابیت figurative که در مجسمه سازی مشاهده می کنیم، این بار در طرح های یک معمار شرقی ساکن اروپا تجلی می یابد. فردی که تلاش داشت تا فرم های بیش تر شناخته شده از معماری و سازه ها را از ذهن بیننده گان دور کند و آن ها را به طرح هایی رویایی ببرد. ان هم در فضاهای رویایی که خلق کرد و نمونه اش را در سالن اپرای گوانگجوی چین تا هنل رویایی ماکائو و سالن موزه ریاضیات لندن مشاهده می کنیم. فرمهای بدیع، خلاقانه، متهورانه و شگفتانگیز در لحظات اولیه بسیار جذاب و چشمنوازند، اما این جذابیت همانند شیرینی آدامسهای بادکنکی به زودی در ذایقه انسان فروکش خواهد کرد و هیجانی است که آتش آن فرو خواهد نشست. فرم در معماری حکایتی دیگر دارد، چراکه معماری ماندگارترین هنر است و بناهای چندهزارساله گواه این سخناند و همین امر معماری را از برخوردهای هیجانی و لحظهای و مدگرایی در فرم مبرا میکند و فرمی که تابع مد باشد، مانا نخواهد بود! زبان فرم را ملکه منحنی ها به خوبی می شناخت و به این واسطه، توانست یکی از جذاب ترین طرح های معماری قرن بیست و یکم را با سرپرستی تیم طراحی اش خلق کند. برخی از طرح های زاها، پس از مرگ وی رونمایی شد و این خود راهی برای ترتبیت نسل های جدیدی از معماران هزاره سوم خواهد بود. معمارانی که انتظار بزرگ از آن، ارائه طرح هایی خلاقانه مبتنی بر نیاز های بشر امروزیست. توجه به جامعه و طبیعت و مصرف حداقل انرژی و استفاده کامل و کافی از انرژی های بادی و خورشیدی محیط پیرامون، همانند طراحی فناورانه ایی که برای آسمان خراش بزرگ شانگهای چین در نظر گرفته شد.
برخی از فعالیت های معماری زاها حدید در طول سال های اخیر با انتقاداتی نیز همراه بود که یکی از آن ها، طرحی بود که برای مرکز فرهنگی حیدر علیاف باکو در کشور آذربایجان ارائه کرد و جایزه سال را هم برد، اما با انتقادات فعالان حقوق بشر مواجه شد. زندگی پر فراز و نشیب زاها در عرصه معماری، وی را به یکی از برجسته ترین معمار های قرن بیستم از منطقه شرق و به خصوص خاورمیانه مبدل کرد و طرح هایش را زبانزد خاص و عام نمود. طراحی بیش از نهصد طرح معماری که برخی از آن ها تحسین بین المللی را به دنبال داشت، کارنامه فعالیت های مرحوم زاها حدید در بیش از چهل کشور دنیا را رقم زد. مجلات معروف معماری و مد، بارها وی را به عنوان شخصیت برتر هنری جهان معرفی کردند و فوربس نیز در سال ۲۰۰۸ میلادی، وی را در ردیف ۱۰۰ زن قدرتمند جهان قرار داد. وی متولد اکتبر ۱۹۵۰ میلادی در بغداد، پایتخت عراق بود اما در دانشگاه آمریکایی بیروت، ریاضیات خواند و مدرسه معماری انجمن معماری لندن، به تحصیل در رشته معماری پرداخت. فعالیت های معماری زاها از اواخر دهه هشتاد میلادی از انگلیس آغاز شد. وی تنها یک سال پس از فارغ التحصیلی از دانشگده معماری لندن (AA)، توانست در ان جا مشغول به تدریس شود. کسب مدال معماری سلطنتی انگلیس و هم چنین بهترین طرح معماری سال ۲۰۱۵ برای طرحی در باکو از آن خود کرد. زها، نخستین بانویی که مدال سلطنتی ملکه کاخ باکینگهام را از آن خود کرد. زاها سلبریتی تمام عیار دنیای معماری مدرن بود که با آثار خود، انسان را به دهه های آینده می برد. وی ازدواج نکرد و فرزندی از خود به جای نگذاشت. سایت وی در نشانی ZAHA-HADID.COM ارائه شده است.
زاها حدید فقط طراحی بنا های تفریحی، تجاری و مسکونی عظیم را بر عهده نداشت. وی با روح خلاق معمار گرای خود،هر چیزی را با نگاه یک معمار، طراحی و ابداع می کرد. می خواست برج عظیم ۶۲ طبقه باشد، میخواهد لوازم خانگی یا جواهرات یا اکسسوری های ظریف باشد. زاها، طرح های خلاق و جالبی برای لوازم خانگی داشت که به همین خاطر، سایت او توسط شرکت زاها حدید راه اندازی شد. در این سایت، از لوازم روشنایی و سرمایش و گرمایش گرفته تا وسایل اتاق نشیمن و اکسسوری های زنانه که از طرح های زاها الهام گرفته شده است، برای خرید در دسترس است.
برخی پروژههای معماری
مرکز فرهنگی حیدر علیف (۲۰۰۷–۲۰۱۲)، باکو، آذربایجان
مرکز ورزشهای آبی لندن (۲۰۱۱)
مرکز مگی در بیمارستان ویکتوریا (۲۰۰۶)، کرکالدی، اسکاتلند
ایستگاه قطار سریعالسیر ناپل (۲۰۰۶)، ناپل، ایتالیا
ساختمان مرکزی بامو (۲۰۰۵)، لایپزیگ، آلمان
ترن هوایی (۲۰۰۷) اینسبروک، اتریش
مرکز علمی فائنو (۲۰۰۵)، ولفسبورگ، آلمان
مرکز هنرهای معاصر سینسینتی (۲۰۰۳)، سینسینتی، اوهایو، آمریکا
سکوی پرش اسکی برگیسل (۲۰۰۲)، اینسبروک، اتریش
ایستگاه آتشنشانی ویترا (۱۹۹۴)، ویل ام راین، آلمان
هتل فرشته پاسارگاد(۲۰۱۱–۲۰۱۷)، تهران، ایران
طراح منتخب برجهای فاز ۲ مجموعه برج میلاد تهران در مسابقه بینالمللی معماری پروژه فاز ۲ میلاد
فاز دوم برج میلاد تهران
پیشتر اعلام شده بود که در مسابقه طراحی و معماری فاز دوم برج میلاد زها حدید مقام اول را کسب کرده و طراح منتخب این پروژه است. ولی پس از اعلام برنده، برخی ارتفاع هتل پیشنهاد شده در این طرح را بیش از حد بلند و باعث مخدوش شدن دید برج میلاد عنوان کردند. به همین دلیل اجرای این پروژه بر اساس طرح حدید با تأخیر روبرو شد و در فروردین ۱۳۹۵ و تنها چند روز پس از مرگ زها حدید، رئیس کمیته عمران شورای شهر عنوان کرد که طرح زها حدید کنار گذاشته شده است و در حال انتخاب طرح جدیدی هستند.
منبع:
کد خبر: ۹۶۰۸۰۹۱۰۰۳۲